Czytając lub rozmawiając o ochronie dróg oddechowych, natkniesz się na wiele skrótów. Terminy te to skrócone formy określeń odnoszących się do zagrożeń dla układu oddechowego, wymagań dotyczących ochrony, produktów i poziomów skuteczności.
Zrozumienie skrótów używanych w kontekście ochrony dróg oddechowych jest kluczowe dla określenia niezbędnych środków kontroli narażenia i wyboru odpowiedniego sprzętu.
Skorzystaj z poniższego przewodnika, aby zapoznać się z popularnymi skrótami dotyczącymi układu oddechowego:
- APF – Przypisany współczynnik ochrony
- RPF – wymagany współczynnik ochrony
- NPF - Nominalny współczynnik ochrony
- WEL - Dopuszczalne stężenie w miejscu pracy
- FFP – Maski filtrujące
- PAPR - zasilany respirator oczyszczający powietrze
- SCBA – autonomiczny aparat oddechowy
- RPE - Sprzęt ochrony dróg oddechowych
- QLFT - Jakościowy test dopasowania
- QNFT - Ilościowy test dopasowania
- MSDS - Karta charakterystyki substancji niebezpiecznej
- COSHH – Kontrola substancji niebezpiecznych dla zdrowia
- HAZMAT - Materiały niebezpieczne
Przypisany współczynnik ochrony ( APF) odnosi się do poziomu ochrony, jakiego użytkownik może rozsądnie oczekiwać od respiratora w miejscu pracy. APF można wykorzystać do doboru odpowiedniej ochrony dróg oddechowych po ustaleniu wymaganego współczynnika ochrony (RPF).
W różnych krajach obowiązują różne normy APF, dlatego przed wyborem sprzętu należy sprawdzić lokalne przepisy.
RPF – wymagany współczynnik ochrony
Wymagany współczynnik ochrony (RPF) określa się, mierząc stężenie zagrożenia, uśredniając tę wartość w okresie odniesienia ekspozycji i dzieląc ją przez WEL. Otrzymany RPF można wykorzystać do określenia wymaganego poziomu APF.
Na przykład, załóżmy, że stężenie ksylenu (organicznej substancji chemicznej wydzielającej opary gazu) w miejscu pracy wynosi 300 ppm. Dopuszczalna wartość graniczna (WEL) wynosi 50 ppm, zgodnie z dokumentem EH40/2005 Urzędu ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa (HSE). Wymagany współczynnik ochrony wynosi zatem: 300 ppm podzielone przez 50 ppm = 6.
Współczynniki ochrony (APF) w Wielkiej Brytanii wynoszą 4, 10, 20 i więcej. W tym konkretnym przypadku, aby zapewnić odpowiednią ochronę, wymagany jest współczynnik APF równy 10.
NPF – Nominalny współczynnik ochrony
Nominalny współczynnik ochrony to wartość ustalana na podstawie skuteczności działania respiratora w standardowym teście.
WEL – Dopuszczalne stężenie w miejscu pracy
Limit narażenia w miejscu pracy (WEL) określa maksymalny limit narażenia na substancję niebezpieczną lub czynność w długim (8 godzin) i krótkim (15 minut) okresie odniesienia. Dokument HSE EH40/2005 szczegółowo określa limity narażenia w miejscu pracy, obejmujące wiele substancji i czynności. WEL można wykorzystać do obliczenia wymaganego współczynnika ochrony (RPF).
FFP – Maski filtrujące
Termin „maski FFP” jest czasami używany do opisania jednorazowych masek przeciwpyłowych, znanych również jako jednorazowe maski przeciwpyłowe. Maski te są zgodne z normą EN 149 i osiągają poziom FFP w niezależnych testach, na przykład FFP3.
PAPR – zasilany respirator oczyszczający powietrze
Respirator oczyszczający powietrze z wymuszonym obiegiem powietrza to inna nazwa respiratorów filtrujących z wymuszonym obiegiem powietrza, do których zaliczają się urządzenia z kapturem i hełmem spełniające normę EN 12941.
SCBA – autonomiczny aparat oddechowy
Samodzielny aparat oddechowy (SCBA) to specjalistyczny rodzaj sprzętu oddechowego z doprowadzonym powietrzem, który może być wymagany w atmosferach z niedoborem lub wysoką zawartością tlenu oraz w przypadku narażenia na niektóre gazy niewyczuwalne smakiem ani zapachem. SCBA nie należy mylić z SCUBA, czyli Samodzielnym Podwodnym Aparatem Oddechowym, używanym przez nurków.
RPE – Sprzęt ochrony układu oddechowego
Sprzęt ochrony układu oddechowego to ogólne określenie wszelkiego sprzętu stosowanego w celu ograniczenia lub zapobiegania narażeniu układu oddechowego na działanie substancji niebezpiecznych.
QLFT – Jakościowy test dopasowania / QNFT – Ilościowy test dopasowania
Testy dopasowania zapewniają, że dana osoba może uzyskać dobre dopasowanie do konkretnego respiratora w kontrolowanej i znormalizowanej ocenie. Jakościowy test dopasowania (QLFT) to test subiektywny, który opiera się na wyczuciu smaku przez osobę badaną i daje wynik pozytywny/negatywny. Ilościowy test dopasowania (QNFT) wykorzystuje obiektywny pomiar za pomocą specjalistycznego sprzętu i daje wynik liczbowy, zwany współczynnikiem dopasowania.
MSDS – Karta charakterystyki substancji niebezpiecznej
Karty Charakterystyki Substancji Niebezpiecznej (MSDS), zwane również Kartami Charakterystyki Substancji Niebezpiecznej (SDS), to przydatne dokumenty, które mogą pomóc w zrozumieniu wymagań dotyczących substancji niebezpiecznych i ich ochrony. Dokumenty MSDS są dostępne u producentów i dostawców substancji niebezpiecznych.
Karta charakterystyki (MSDS) powinna pomóc w identyfikacji odpowiedniego środka ochrony dróg oddechowych (RPE) w sekcji 8.2. Niektóre dokumenty szczegółowo opisują konkretny typ lub klasę wymaganego respiratora, podczas gdy inne mogą być niejasne i wymagać wsparcia technicznego w celu określenia właściwej ochrony.
COSHH – Kontrola substancji niebezpiecznych dla zdrowia
COSHH to skrót od przepisów Control of Substances Hazardous to Health Regulations 2002, które określają obowiązki pracodawców w zakresie ochrony pracowników przed niebezpiecznymi substancjami w miejscu pracy.
HAZMAT – Materiały niebezpieczne
HAZMAT to skrót oznaczający materiały, które mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia lub środowiska podczas obchodzenia się z nimi lub ich transportu.