Produkty ochrony słuchu są objęte szeregiem norm europejskich i krajowych. Zestaw norm europejskich w ramach normy EN 352 składa się z ośmiu części, z których każda określa wymagania dla innego typu produktu lub funkcji. Normy amerykańskie oraz australijsko-nowozelandzkie są również powszechnie stosowane do ochrony słuchu. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o globalnych normach dotyczących wydajności, testowania i bezpieczeństwa produktów ochrony słuchu.

EN 352-1 – Ochronniki słuchu. Wymagania ogólne. Nauszniki przeciwhałasowe

Niniejsza norma europejska określa wymagania dotyczące nauszników przeciwhałasowych, znanych również jako ochronniki słuchu. Produkty są oceniane pod kątem rozmiaru i możliwości regulacji, a następnie klasyfikowane do jednego z trzech zakresów rozmiarów (mały, średni lub duży), a następnie odpowiednio testowane. Inne testy obejmują zapalność i odporność na uszkodzenia w razie upadku. Ochronniki słuchu są testowane pod kątem siły nacisku pałąka i nacisku poduszki, a także pod kątem komfortu, dopasowania i wydajności. Ostatecznie testy tłumienia wtrąceniowego i tłumienia określają poziom hałasu, przy którym ochronnik słuchu jest odpowiedni, wraz z oceną zmiany siły nacisku pałąka po procedurze rozciągania, mającej symulować intensywne użytkowanie, aby zapewnić utrzymanie wydajności przez cały okres użytkowania.

Ochronnikom słuchu przypisuje się wartość „SNR” na podstawie ich skuteczności tłumienia, co pozwala na wybór i potwierdzenie prawidłowego doboru środków ochrony słuchu po przeprowadzeniu odpowiednich ocen ryzyka. Norma wymaga, aby do ochronników słuchu dołączono szczegółową instrukcję obsługi, zawierającą poziom SNR i inne informacje dotyczące tłumienia.

EN 352-2 – Ochronniki słuchu. Wymagania ogólne. Zatyczki do uszu.

Druga część normy EN 352 określa wymagania dotyczące zatyczek do uszu. Produkty ocenia się pod kątem rozmiaru i możliwości regulacji, a zatyczki na pałąku klasyfikuje się do jednego z trzech zakresów rozmiarów (mały, średni lub duży), a następnie odpowiednio testuje. Zatyczki wielokrotnego użytku należy również oceniać pod kątem czyszczenia, upewniając się, że nie ulegają uszkodzeniu po czyszczeniu i że zachowane są parametry tłumienia. Inne testy obejmują zapalność i odporność na uszkodzenia w przypadku upuszczenia. Badanie minimalnego tłumienia określa poziom hałasu, przy którym zatyczki do uszu nadają się do użytku.

Ochronnikom słuchu przypisuje się poziom „SNR” na podstawie ich skuteczności tłumienia, co pozwala na wybór i potwierdzenie prawidłowego doboru środków ochrony słuchu po przeprowadzeniu odpowiednich ocen ryzyka. Norma wymaga, aby zatyczki do uszu były dostarczane z wyczerpującą instrukcją użytkowania, zawierającą poziom SNR i inne informacje dotyczące tłumienia.

EN 352-3 – Ochronniki słuchu. Wymagania ogólne. Nauszniki przeciwhałasowe mocowane do środków ochrony głowy lub twarzy.

Niniejsza norma określa wymagania dotyczące ochronników słuchu mocowanych do hełmu ochronnego lub osłony twarzy, zwanych również ochronnikami słuchu montowanymi na stałe. Produkty są oceniane pod kątem rozmiaru i możliwości regulacji, a następnie klasyfikowane do jednego z trzech zakresów rozmiarów (mały, średni lub duży), a następnie poddawane odpowiednim testom. Inne testy obejmują:
Zapalność i odporność na uszkodzenia w przypadku upadku. Ochronniki słuchu są testowane pod kątem siły nacisku pałąka i nacisku poduszki, a także pod kątem komfortu, dopasowania i wydajności. Ostatecznie testy tłumienia wtrąceniowego i tłumienia określają poziom hałasu, przy którym ochronnik słuchu jest odpowiedni, wraz z oceną zmiany siły nacisku pałąka po procedurze rozciągania, mającej symulować intensywne użytkowanie, aby zapewnić utrzymanie wydajności przez cały okres użytkowania.

W przypadku zamontowanych ochronników słuchu testowanie nadal określa się mianem „siły opaski na głowę” – hełm ochronny lub osłona twarzy wraz z elementami mocującymi pełnią funkcję opaski, wytwarzając i utrzymując odpowiednią siłę, aby zapewnić szczelność wokół uszu. Dlatego ważne jest, aby wybierać produkty przetestowane i certyfikowane jako kompatybilne.

Ochronnikom słuchu przypisuje się współczynnik „SNR” na podstawie ich skuteczności tłumienia, który może być wykorzystany do wyboru i potwierdzenia prawidłowego doboru środków ochrony słuchu po przeprowadzeniu odpowiednich ocen ryzyka. Norma wymaga, aby do ochronników słuchu dołączono szczegółową instrukcję obsługi, zawierającą poziom SNR i inne informacje dotyczące tłumienia, a także wskazówki dotyczące kasków i/lub osłon twarzy, z którymi ochronniki słuchu mogą być używane.

EN 352-4 – Ochronniki słuchu. Wymagania bezpieczeństwa. Nauszniki przeciwhałasowe z regulacją głośności.

Czwarta część normy EN 352 określa wymagania dotyczące ochronników słuchu z regulacją poziomu hałasu. Tego typu ochronniki słuchu zawierają elektroniczny układ przywracania dźwięku, który umożliwia użytkownikowi słyszenie dźwięków zewnętrznych, takich jak mowa i ostrzeżenia, jednocześnie zapewniając tłumienie hałasu o wysokim natężeniu.

Ochronniki słuchu z regulacją poziomu hałasu muszą spełniać wymagania normy EN 352-1 lub EN 352-3, w zależności od przypadku. Dodatkowo, wyniki testów muszą zostać ocenione pod kątem skuteczności działania na podstawie 3 parametrów: M i L, w celu ustalenia poziomów kryteriów.

Wymagania dotyczące poziomów kryteriów różnią się w zależności od tego, czy produkty są przeznaczone wyłącznie do ochrony przed hałasem impulsowym, czy też mogą być stosowane również w warunkach ciągłego, wysokiego hałasu.

Produkty przeznaczone wyłącznie do hałasu impulsowego:
- Minimalny poziom kryterium (H) = 85 dB(A)
- Minimalny poziom kryterium (M) = 85 dB(A)
- Minimalny poziom kryterium (L) = 85 dB(A)

Produkty do tłumienia hałasu impulsowego i ciągłego:
- Minimalny poziom kryterium (H) = 97 dB(A)
- Minimalny poziom kryterium (M) = 96 dB(A)
- Minimalny poziom kryterium (L) = 94 dB(A)

Oznaczenia dla ochronników słuchu z funkcją regulacji głośności są zgodne z normą EN 352-1 lub EN 352-3, w zależności od przypadku. Kryteria poziomów dla ochronników słuchu są podane w instrukcji producenta, wraz z informacjami dotyczącymi obsługi funkcji regulacji głośności i baterii.

EN 352-5 – Ochronniki słuchu. Wymagania bezpieczeństwa. Nauszniki przeciwhałasowe z aktywną redukcją hałasu.

Niniejsza norma ma zastosowanie do ochronników słuchu z aktywną redukcją hałasu (ANR), określając wymagania dotyczące konstrukcji, projektu i działania związane z systemem aktywnej redukcji hałasu. Tego typu ochronniki słuchu zostały zaprojektowane w celu zapewnienia dodatkowego tłumienia dźwięków zewnętrznych za pomocą układu redukcji hałasu i mogą być przydatne w środowiskach o niskim poziomie hałasu.

Oznaczenia są zgodne z normą EN 352-1 lub EN 352-3, w zależności od przypadku. Instrukcje dołączone do produktu muszą zawierać szczegółowy opis najwyższego poziomu zewnętrznego hałasu testowego, przy którym układ ANR działa prawidłowo, wraz z informacjami o bateriach.

EN 352-6 – Ochronniki słuchu. Wymagania bezpieczeństwa. Nauszniki z wejściem audio zapewniającym bezpieczeństwo.

Niniejsza norma określa wymagania bezpieczeństwa dla ochronników słuchu z wbudowanym sygnałem dźwiękowym związanym z bezpieczeństwem. Tego typu produkty przekazują informacje za pomocą mowy i sygnałów ostrzegawczych, jednocześnie tłumiąc hałas o wysokim natężeniu. Ochronniki słuchu spełniające tę normę muszą również spełniać wymagania normy EN 352-1 lub EN 352-3, w zależności od przypadku. Produkty są dodatkowo testowane pod kątem poziomu wyjściowego dźwięku funkcji audio oraz kryterium sygnału wejściowego.

Oznaczenia są zgodne z normą EN 352-1 lub EN 352-3, w zależności od przypadku. Instrukcje i informacje dołączone do produktu zawierają kryteria dotyczące sygnału wejściowego, poziomu wyjściowego dźwięku oraz bezpiecznego czasu użytkowania.

EN 352-7 – Ochronniki słuchu. Wymagania bezpieczeństwa. Zatyczki do uszu z regulacją głośności.

Część siódma normy EN 352 określa wymagania dotyczące zatyczek do uszu o regulowanym poziomie hałasu, które zawierają elektroniczny układ przywracania dźwięku. Tego typu zatyczki umożliwiają użytkownikowi słyszenie dźwięków zewnętrznych, takich jak mowa i ostrzeżenia, jednocześnie zapewniając tłumienie hałasu o wysokim natężeniu.

Zatyczki do uszu o regulowanym poziomie ochrony muszą spełniać normę EN 352-2, a dodatkowo wyniki testów muszą zostać ocenione pod kątem określenia skuteczności na podstawie 3 parametrów: H, M i L, w celu ustalenia poziomów kryteriów.

Wymagania dotyczące poziomów kryteriów różnią się w zależności od tego, czy produkty są przeznaczone wyłącznie do ochrony przed hałasem impulsowym, czy też mogą być stosowane również w warunkach ciągłego, wysokiego hałasu.

Produkty przeznaczone wyłącznie do hałasu impulsowego:
- Minimalny poziom kryterium (H) = 85 dB(A)
- Minimalny poziom kryterium (M) = 85 dB(A)
- Minimalny poziom kryterium (L) = 85 dB(A)

Produkty do tłumienia hałasu impulsowego i ciągłego:
- Minimalny poziom kryterium (H) = 97 dB(A)
- Minimalny poziom kryterium (M) = 96 dB(A)
- Minimalny poziom kryterium (L) = 94 dB(A)

Oznaczenia są zgodne z normą EN 352-2, a poziomy kryteriów podane są w instrukcji producenta, wraz z informacjami na temat korzystania z funkcji zależnych od poziomu oraz baterii.

EN 352-8 – Ochronniki słuchu. Wymagania bezpieczeństwa. Nauszniki do urządzeń audiowizualnych.

Niniejsza norma określa wymagania dotyczące ochronników słuchu z wbudowanym odbiornikiem radiowym, odtwarzaczem muzyki lub funkcją umożliwiającą wprowadzanie danych z urządzeń zewnętrznych. Tego typu ochronniki słuchu mogą również przekazywać informacje i ostrzeżenia dotyczące bezpieczeństwa. Sygnał audio do rozrywki może być przesyłany drogą radiową, przewodowo lub bezprzewodowo. Nauszniki przeciwhałasowe do rozrywki muszą spełniać wymagania normy EN 352-1 lub EN 352-2, w zależności od przypadku, oraz dodatkowe wymagania dotyczące poziomu ciśnienia akustycznego generowanego przez funkcję audio do rozrywki. Poziomy wyjściowe dźwięku generowane przez rozrywkę audio są testowane w celu zapewnienia, że nie przekraczają 82 dB(A).

Oznaczenia są zgodne z normą EN 352-1 lub EN 352-3, w zależności od przypadku. Instrukcje i informacje dołączone do ochronników słuchu zawierają informacje dotyczące obsługi i konserwacji produktów, takie jak maksymalne napięcie wejściowe i sposób ładowania akumulatorów.

ANSI S3.19 – Metoda pomiaru rzeczywistej ochrony ucha przez ochronniki słuchu i tłumienia fizycznego przez nauszniki.

Ta amerykańska norma krajowa określa metodę pomiaru ochrony ucha rzeczywistego ochronników słuchu oraz tłumienia fizycznego nauszników. Testy obejmują podstawową metodę „ucha rzeczywistego” – gdzie ochronniki słuchu są testowane na prawdziwych osobach, z których część zakładała własne ochronniki słuchu, a część – przez eksperymentatora – oraz uzupełniającą metodę fizyczną, polegającą na testowaniu na głowie manekina. Na podstawie wyników testów obliczany jest współczynnik redukcji hałasu (NRR) – wartość ta może być wykorzystana do doboru ochronników słuchu i porównania ich skuteczności.

AS/NZS 1270 – Akustyka. Ochronniki słuchu.

Ta australijsko-nowozelandzka norma określa wymagania dotyczące konstrukcji, materiałów i wydajności konwencjonalnych ochronników słuchu. Norma zawiera również wytyczne dotyczące ogólnych wymagań i testowania specjalistycznych ochronników słuchu. Produkty są testowane, a wyniki służą do obliczenia wartości SLC80. Jest to skrót od Sound Level Conversion (przeliczenie poziomu dźwięku) obowiązujące dla 80% użytkowników. Ochronniki słuchu są również przypisywane do klasy na podstawie wartości SLC80.
Norma określa wymagania dotyczące oznakowania produktu i informacji, które muszą być dołączone do ochronników słuchu.