Kaski ochronne mają zapewniać ochronę przed spadającymi lub rzucanymi przedmiotami. Poziom ochrony przed uderzeniami oferowany przez różne rodzaje kasków jest różny.
Testy amortyzacji wstrząsów przeprowadza się w celu oceny, jak skutecznie kask redukuje siłę przenoszoną na użytkownika w przypadku uderzenia przez przedmiot. Testy odporności na przebicie sprawdzają zdolność kasku do ochrony użytkownika przed ostrymi lub spiczastymi przedmiotami.
Najważniejsze różnice pomiędzy głównymi normami EN dotyczą miejsc na kasku, w których przeprowadzane są testy odporności na uderzenia i przebicie.
Norma przemysłowa EN 397:2012 wymaga przeprowadzania testów amortyzacji wstrząsów i odporności na przebicie wyłącznie na koronie kasku, podczas gdy normy EN 12492:2012 i EN 14052:2012 określają różne testy dla boku, przodu i tyłu kasku.
Ponadto, istnieją istotne różnice w położeniu kasku i energii uderzenia wymaganej do każdego testu. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o testach amortyzacji wstrząsów i penetracji przeprowadzanych dla różnych typów kasków.
EN 397:2012 – Przemysłowe hełmy ochronne
Norma dotycząca hełmów ochronnych obejmuje testy pochłaniania wstrząsów i penetracji górnej części hełmu.
- Półkulisty element uderzający o masie 5 kg spada z wysokości 1 m na czubek hełmu, generując energię uderzenia 50 J. Siła przenoszona na model głowy nie może przekraczać 5 kN.
- Badanie odporności na przebicie przeprowadza się przy użyciu stożkowego młotka o masie 3 kg uderzającego z odległości 1 m, który nie może mieć kontaktu z głową manekina.
Norma ta nie obejmuje testu zderzenia bocznego, jedynie test sztywności bocznej, który polega na powolnym, postępującym obciążaniu siłą, po którym następuje pomiar wszelkich odkształceń.
EN 12492:2012 – Kaski dla alpinistów
Norma dotycząca kasków górskich obejmuje testy amortyzacji wstrząsów na górze, z boku, z przodu i z tyłu kasku, a także testy penetracji na górze kasku. Testy amortyzacji wstrząsów przeprowadza się z użyciem dwóch uderzeń o wadze 5 kg.
- Półkulisty pocisk spada z wysokości 2 m na czubek hełmu, wytwarzając energię uderzenia wynoszącą 100 J.
- Płaski obiekt spada z wysokości 0,5 m na przód, tył i bok kasku, powodując przechylenie modelu głowy o 30°, co powoduje energię uderzenia wynoszącą 25 J.
- We wszystkich próbach udarności przekazywana siła nie może przekraczać 10 kN.
Przeprowadzono dwa testy penetracji w promieniu 50 mm od korony hełmu.
- Zaostrzony bijak o masie 3 kg spada z wysokości 1 m.
- Zawodnik nie może dotknąć głowy manekina.
Norma EN 12492:2012 określa również wymagania dotyczące wytrzymałości systemów retencyjnych. Dowiedz się więcej tutaj.
EN 14052:2012 – Wysokowydajne hełmy przemysłowe
Norma ta obejmuje testy amortyzacji wstrząsów i penetracji górnej, bocznej, przedniej i tylnej części kasku.
Test amortyzacji wstrząsów przeprowadza się przy użyciu półkulistego uderzacza o masie 5 kg.
- Uderzający spada z wysokości 2 m na czubek hełmu, generując energię uderzenia 100 J. Siła przenoszona na model głowy nie może przekraczać 5 kN.
- Uderzający zostaje zrzucony z wysokości 1 m z przodu, z tyłu i z boku hełmu, poprzez przechylenie modelu głowy o 60°, co generuje energię uderzenia 50 J. Opóźnienie uderzającego nie może przekroczyć 300 g.
Badanie penetracji przeprowadza się przy użyciu ostrza o masie 1 kg.
- Uderzający spada z wysokości 2,5 m na czubek hełmu. Uderzający nie może dotknąć głowy, a przeniesiona siła nie może przekroczyć 5 kN.
- Uderzacz jest zrzucany z wysokości 2 m na bok, przód i tył hełmu pochylonego pod kątem 60°. Uderzacz nie może dotknąć głowy, a przeniesiona siła nie może przekroczyć 15 kN.
Spodziewasz się, że na tej liście znajdzie się norma EN 812? Dowiedz się, czym różnią się czapki ochronne od kasków ochronnych.
Dowiedz się więcej o normach ochrony głowy.
Dowiedz się, jaki rodzaj paska pod brodę wybrać.