Istnieją dwa główne rodzaje testów dopasowania, które służą sprawdzeniu, czy respirator zapewnia odpowiednie uszczelnienie twarzy użytkownika: jakościowe i ilościowe .

Jakościowe testy dopasowania (QLFT):
Metoda ta polega na podważeniu szczelności respiratora substancją, którą użytkownik może wyczuć po smaku lub zapachu .

• Jest to test subiektywny , który polega na wykryciu przecieku za pomocą zmysłów osoby noszącej.
• Nadaje się wyłącznie do jednorazowych masek przeciwpyłowych (FFP1, FFP2, FFP3) i półmasek .
• Do typowych agentów testowych zaliczają się Bitrex i Saccharin .

Ilościowe testowanie dopasowania (QNFT):
Metoda ta polega na wykorzystaniu maszyn do pomiaru ilości przecieku do respiratora i dostarczaniu liczbowego współczynnika dopasowania .

Istnieją dwie powszechnie stosowane metody ilościowe:

Zliczanie cząstek w otoczeniu ( APC ):

• Mierzy stężenie mikroskopijnych cząstek wewnątrz i na zewnątrz respiratora.
• Nadaje się do masek jednorazowych , półtwarzowych i pełnotwarzowych .

Kontrolowane ciśnienie ujemne (CNP):

• Mierzy ciśnienie powietrza w masce, gdy użytkownik wstrzymuje oddech i wykrywa nieszczelności poprzez spadek ciśnienia.
• Dotyczy wyłącznie masek półtwarzowych i pełnych .

Najważniejsze punkty:

• Testowanie jakościowe opiera się na wykrywaniu smaku i zapachu.
• Badania ilościowe polegają na wykorzystaniu sprzętu mierzącego rzeczywisty wyciek.
• APC zajmuje się maskami jednorazowymi, półmaskami i maskami pełnotwarzowymi.
• CNP ogranicza się do masek półtwarzowych i pełnych.
• Prawidłowe dopasowanie ma kluczowe znaczenie dla skuteczności ochrony dróg oddechowych.