Bezpieczeństwo na wysokości ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania wypadkom i urazom podczas pracy na wysokości. Normy europejskie (EN) mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa i skuteczności sprzętu chroniącego przed upadkiem z wysokości. Niniejszy przewodnik wyjaśnia główne normy dotyczące produktów zabezpieczających na wysokości oraz ich znaczenie dla ochrony pracowników.

Kluczowe normy EN dotyczące sprzętu chroniącego przed upadkiem z wysokości

EN 361 – Uprzęże pełne
Uprzęże pełne są testowane pod kątem wytrzymałości statycznej i wydajności dynamicznej:

Badanie wytrzymałości statycznej: pomiędzy punktem kotwiczenia i punktem mocowania przykładana jest siła 15 kN przez 3 minuty.

Test wydajności dynamicznej: uprząż poddawana jest testowi upadku z wysokości 4 metrów z manekinem o wadze 100 kg. Ma to na celu sprawdzenie, czy manekin pozostaje bezpiecznie zamocowany w uprzęży i nie odniesie obrażeń.

Uprząż musi utrzymywać manekina w pozycji pionowej i nienaruszonym stanie podczas upadku.

EN 358 – Pasy do ustalania pozycji podczas pracy i pasy bezpieczeństwa
Niniejsza norma dotyczy pasów i linek bezpieczeństwa stosowanych do ustalania pozycji pracownika na wysokości, zapobiegając upadkom podczas pracy:

Próba statyczna: Pas musi wytrzymać siłę 15 kN przez 3 minuty bez uszkodzenia.

Test dynamiczny: Upadek z wysokości 4 metrów z manekinem o masie 100 kg musi zostać zatrzymany w taki sposób, aby manekin nie uderzył o podłoże.

EN 813 – Uprzęże biodrowe
Uprzęże biodrowe przeznaczone są do pracy w pozycji wiszącej, zapewniając komfort podczas pracy w pozycji siedzącej:

Próba statyczna: Należy przyłożyć siłę równą 10-krotności maksymalnego obciążenia (minimum 15 kN) przez 3 minuty, bez wystąpienia pęknięcia.

Test dynamiczny: Uprząż jest testowana z użyciem manekina o wadze 100 kg, aby upewnić się, że utrzyma pracownika podczas upadku z wysokości 1 metra.

EN 354 – Smycze
Linki bezpieczeństwa mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa pracowników i zapobiegania upadkom. Niniejsza norma ma zastosowanie do linek bezpieczeństwa, w tym wykonanych z lin lub taśm z włókien syntetycznych:

Próba statyczna: Linki muszą wytrzymać siłę 22 kN (syntetyczne) lub 15 kN (metalowe) przez 3 minuty.

Test dynamiczny: Linka musi utrzymać masę testową o masie 100 kg i wytrzymać siłę 3 kN.

EN 355 – Absorbery energii
Absorbery energii stosuje się w połączeniu z linkami bezpieczeństwa w celu zmniejszenia sił oddziałujących na użytkownika w razie upadku:

Statyczny test obciążenia wstępnego: przykładana jest siła 2 kN, a wydłużenie po aktywacji nie może przekroczyć 50 mm.

Test dynamiczny: Upadek z wysokości 4 m należy zatrzymać siłą hamowania nie większą niż 6 kN i drogą hamowania krótszą niż 2 m.

EN 360 – Urządzenia samohamowne
Urządzenia samohamowne muszą blokować się w momencie upadku użytkownika i wytrzymywać siły dynamiczne:

Próba statyczna: Musi wytrzymać 15 kN (tworzywo sztuczne) lub 12 kN (metal) przez 3 minuty bez uszkodzeń.

Badanie dynamiczne: Siła hamowania nie może przekraczać 6 kN, a odległość zatrzymania nie może przekraczać 2 m.

EN 362 – Złącza
Łączniki stosowane w systemach ochrony przed upadkiem są testowane pod kątem różnej wytrzymałości:

Wytrzymałość statyczna: Różni się w zależności od rodzaju złącza, ale wszystkie muszą zostać przetestowane pod kątem wytrzymałości, funkcji bramki i odporności na korozję.

Test funkcjonalny: Złącza muszą działać prawidłowo pod obciążeniem, zapewniając niezawodność w sytuacjach dużego obciążenia.

EN 795 – Urządzenia kotwiczące
Urządzenia kotwiczące to krytyczne punkty mocowania systemów zabezpieczających przed upadkiem z wysokości. Niniejsza norma definiuje różne typy punktów kotwiczących:

Typ A: Stałe punkty kotwiczenia przymocowane do konstrukcji.

Typ B: Kotwy stacjonarne, nie wymagające mocowania konstrukcyjnego.

Typ C: Elastyczne liny kotwiczne z minimalnymi odchyleniami.

Typ D: Sztywne liny kotwiczne.

Typ E: Kotwice wykorzystujące masę i tarcie do podparcia.
Każdy rodzaj jest testowany pod kątem wytrzymałości, odkształceń i odporności na korozję.

EN 1497 – Uprzęże ratownicze
Szelki ratownicze przeznaczone są do akcji ratowniczych i dostępu pionowego:

Próba statyczna: Uprzęże muszą wytrzymać siłę 12 kN przez 3 minuty bez uszkodzenia.

Test funkcjonalny: Muszą być funkcjonalne, aby móc podnosić lub opuszczać osobę w ramach systemu ratunkowego.

EN 1496 – Ratownicze urządzenia podnoszące
Urządzenia te służą do podnoszenia lub opuszczania osoby podczas akcji ratowniczej.

Wytrzymałość statyczna: Urządzenia muszą wytrzymać obciążenie 10-krotnie większe od obciążenia znamionowego (minimum 12 kN).

Wydajność dynamiczna: Urządzenie musi utrzymać masę testową o masie 100 kg przy sile hamowania nieprzekraczającej 6 kN.

EN 363 – Systemy ochrony indywidualnej przed upadkiem z wysokości
Niniejsza norma obejmuje kwestie montażu i charakterystyki kompletnych systemów ochrony przed upadkiem:

Norma ta opisuje systemy zabezpieczające, ustalające pozycję podczas pracy, dostępu linowego, powstrzymujące upadek i systemy ratownicze.

Wniosek
Każdy produkt zabezpieczający do pracy na wysokości musi spełniać odpowiednią normę EN, aby zapewnić maksymalną ochronę. Normy te stanowią kompleksowe ramy do testowania sprzętu pod kątem wytrzymałości, funkcjonalności i bezpieczeństwa w różnych warunkach.

Kluczowe punkty:

• EN 361: Szelki bezpieczeństwa chroniące przed upadkiem z wysokości.
• EN 358: Pasy i linki bezpieczeństwa do ustalania pozycji podczas pracy.
• EN 813: Uprzęże biodrowe do zawieszenia.
• EN 354: Linki zabezpieczające pracowników.
• EN 355: Amortyzatory redukujące siły upadku.
• EN 360: Urządzenia samohamowne.
• EN 362: Łączniki zabezpieczające przed upadkiem.
• EN 795: Urządzenia kotwiczące.
• EN 1497: Uprzęże ratownicze.
• EN 1496: Urządzenia podnoszące do celów ratowniczych.

Upewnij się, że Twój sprzęt do ochrony wysokości spełnia odpowiednie normy, sprawdzając, czy posiada odpowiednie oznaczenia EN.